foto 2 zonsopkomst

klik op de foto voor een vergroting

Kort voor Gerard zijn overlijden heeft hij deze zonsopkomst vastgelegd. Hij hield van het leven en de grootsheid van de natuur.

Gerard was een verhalenverteller. Hij wist anderen te boeien met vele anekdotes, humor en grappige woordspellingen. Een uitdaging, om een indruk van hem hier achter te laten, die hem eer aan doet.

Deze rocker hield net zoveel van Hazes sr. als van  Bach.
Je kent ze vast wel, het type dat direct een indruk achterlaat. Gerard was zo iemand, hij stond bekend om zijn vrolijke verschijning. Met zijn amicale houding legde hij snel contact met anderen, het maakte niet uit wie of waar hij was. Je zag een flamboyante energieke kerel met het uiterlijk van een rocker. Zijn karakteristieke kapsel benadrukte dit. Regelmatig werd hij vergeleken met Rod Stewart. Hij deed dit vaak af met:

Hij vond dit best grappig en was de beroerdste niet om er een geintje van te maken. Na de zoveelste vergelijking tijdens een vakantie in de VS, heeft hij een nummer van Rod in een warenhuis staan zingen. Hilarisch!

Zoals voor velen geldt, hield hij erg van muziek. Hij had een grote voorliefde voor klassieke muziekstukken, ging uit z’n dak bij rockconcerten of lalde mee met een goede smartlap.
Hij beleefde de muziek meestal hartstochtelijk, na een goed klassiek concert kon hij net zo bezweet de zaal verlaten als na een optreden van Bruce Springsteen.
Zelf speelde hij gitaar en als liefhebber van Vangelis deed hij wat pogingen digitale muziek te maken. Het ontbrak hem op dit vlak aan echt talent of ambitie. Wat een grotere aantrekkingskracht had was de “kermis” rond concerten en festivals, hij vertelde graag over de geweldige tijd die hij heeft doorgebracht met bands zoals Tee Set en Doe Maar.

Te veel te doen
Grote irritatie van Gerard was altijd dat er maar 24 uur in een dag zit, dit was voor hem te weinig. Begrijpelijk, als je al zijn bezigheden bij elkaar optelt, alles zelf wil doen en dan moet je ook nog eens slapen. Er was te veel leuks en te weinig tijd.

Zijn hobby’s waren enorm uiteenlopend van (Delftse) geschiedenis, fotoshoppen, tuinieren tot houtbewerking etc. Gemene deler was i.i.g., het zelf maken/vormgeven. Hij was dan ook erg creatief.
Hij zorgde ook iedere dag voor het eten. Zijn kookkunst was voor de mee-eters een dagelijks terugkerend feestje. Alles werd zelf gemaakt, iets uit een pakje was uit den boze.
Goed voorbeeld hiervan is dat hij, bij een jager een net geschoten haas voor 10 euro op de kop had getikt. Dit betekende natuurlijk, vanaf de basis prepareren en bereiden. Het gaf wat rotzooi maar dan had je ook wat. Het was de lekkerste haas ooit.

Stamhouder
Gerard is geboren in een katholiek gezin met 9 kinderen, hij was de oudste zoon, de Stamhouder.
Wat dat betreft heeft hij het voortzetten van deze stam/naam meer dan volbracht. Hij was de trotse vader van twee prachtige zoons, Ferry en Marco. Met de geboorte van zijn kleinzoon Joey is de stam Van Koolwijk voorlopig gewaarborgd.
Het was enorm verdrietig toen Ferry, bijna 17 jaar, plotseling overleed. Dit was vanzelfsprekend in zijn leven een blijvend gemis en groot verdriet.

Gerard vond het heerlijk met zijn knullen van alles te ondernemen, lekker schooieren, vissen, computergames of koken. Hij wilde ze zoveel mogelijk bijbrengen, zelfredzaamheid was voor hem erg belangrijk. Als dat is gelukt, beschouwde hij zijn taak als volbracht, zoals vogels het nest uitvliegen de wijde wereld in.

Eeuwige student aan de Universiteit des levens
Gerard was in gezelschap vaak de clown, je moet er toch iets leuks van maken. Aan de andere kant was hij van het filosoferen. Met Gerard kon je altijd een goed gesprek hebben over het leven, het nut daarvan en wat belangrijk is/hoort te zijn. Dit alles onder het genot van een sigaar en een trippel.

Het gesprek over de dood was zeker geen taboe maar eerder een terugkerend thema. Hij had het standpunt dat je in het leven niet alleen het mooie kunt accepteren. De keerzijde moet je ook aanvaarden. Dit hadden alleen mooie woorden kunnen zijn maar in de laatste weken van zijn leven hebben we gezien dat hij zijn naderende dood direct accepteerde. Het bleken geen loze woorden te zijn.
Gerard was geen studiebol, leerde het liefst uit de praktijk. Met zijn tomeloze interesse in van alles bleef deze eeuwige student van de “Universiteit des levens”  zich continu ontwikkelen.

Medisch wonder of medische uitdaging
Één ding is duidelijk, Gerard’s lichaam heeft het zwaar te verduren gehad. Van nek/rughernia, fybromyalgie tot aan herseninfarcten toe, weinig bleef hem bespaard. Het was bewonderingswaardig hoe hij toch iedere keer het gevecht aanging om zo goed mogelijk te herstellen. Hoe hard je ook werkt, echt beter wordt je meestal niet, maar hij leerde met de beperkingen om te gaan en bleef van het leven genieten. Het blijft wonderbaarlijk hoe hij na zijn herseninfarcten veel van zijn beperkingen heeft overwonnen.
Helaas was de uitgezaaide kanker teveel van het goede, hij heeft er zich er direct bij neergelegd.
Hij was uitgestreden en de OHRA kan vanaf dit jaar weer een hogere winstuitkering uitbetalen.

Slotakkoord
Het is heel verdrietig dat Gerard niet langer meer bij ons is. We missen hem enorm. Hij zou zeggen: “Aan al het goede komt een Eind”. We kunnen met recht zeggen,

Lees verder:

    ♥  Home
    ♥  Volg je Hart dat klopt Altijd
    ♥  Wat symboliseert het monument
    ♥  Gerard is naast Ferry begraven